نگاهت کار خود را کرد و بی‌ایمان مسلمان شد            تلاوت کردی و از برکت قرآن مسلمان شد

حصیرِ پاره‌ای زنجیرهای دور پایت را            درآغوشش گرفت و اینچنین آسان مسلمان شد

همان رقّاصهٔ کافر شنیدم سجده آورد و            از اعجازت زنی از خیل بدکاران مسلمان شد

تـمـام ابـرهـا پـای مناجات تو بـاریـدنـد            که اشک از صورتت می‌ریخت و باران مسلمان شد

فدای خشم خاموشت! عبای صبر بر دوشت            بدی‌ها شد فراموشت! دلم حیران مسلمان شد

شنیدم بیقرارت بود و هارون برکنارش کرد            چه کردی با دلش آقا که زندانبان مسلمان شد

تداعی کرد دستِ بسته‌ات داغِ اسارت را            در و دیوارِ زندان از غمی سوزان مسلمان شد!